دهکده ی عاشقا

من پسر نیستم که با فحش ناموس دادن به دوستام رفاقتمو ثابت کنم...

من پسر نیستم که عشق رو خلاصه کنم تو شب...

من پسر نیستم که دم پر همه بشم تا بگم آره من خیلی شاخم...

من پسر نیستم که معیار انتخاب کردن طرف مقابلم اندامش باشه...

من دختر شدم...

تا با تمام وجودم عاشق یه نفر باشم...یه نفر...

من دختر شدم تا با احساسات قشنگم آرومش کنم..

من دختر شدم تا به یه نوزاد زندگی ببخشم...

من دختر شدم تا تکیه گاه خستگی های یه مرد باشم...

کابوس

صدای قــلــــب نیست ...

صدای پای تو است كه شب ها در سینه ام می دوی ....!!

كافیست كمی خسته شوی .....

كافیست كمی بایستی ....!

به خداحافظی تلخ تو سوگند، نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع، ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند، نشد

با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچ کس، هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه، خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند : نشد!

فاضل نظری

در نهان، به آنانی دل میبندیم که دوستمان ندارند،

و در آشکارا

از آنانی که دوستمان دارند غافلیم.

شاید این است دلیل تنهایی ما

"دکتر علی شریعتی"

سادگي...! .. گمانم این بود که اگر به دستانت تکیه کنم پشتم به کوه است چه تصور ابلهانه ای،باورم نمیشد که روزی با دست تو بشکنم میگفتی توی این دنیا هر چیز محالی ممکن است...باورم نمیشد اما دیگر برایم باور شد که بهترین آدمها میتوانند بدترین شوند و تو که روزی بهترین بودی...ناگهان بدترین شدی... چه چیز را میخواهی به رخم بکشی؟ سادگیم را ؟ اما بدان...سادگیم را ساده نگیر باورت کردم...به خیال خامم که تو هم باورم کردی... با تو دنیایی نقره ای ساختم با تو نفس کشیدم... به تو امید بستم... چه راحت شکستی و رفتی... چه بی خیال آتش زدی...این دل بی درمان را... چه دیر شناختمت،افسوس میخورم که چرا اینقدر بدبخت وساده بودم... تو زلالیم را ندیدی، به بازیم گرفتی حداقل برای بار آخر منو به بدترین شکل بازی دادی..... مرا،احساسم را به بازی گرفتی... من بازیچه نیستم...عروسک هم نیستم،تو به من دروغ گفتی... دروغی بزرگ که منو دوست داشتی ...